Pages

zondag 28 september 2014

in de kunsttuin van John Koomen


en dan is alles anders.....



juni 2013

Een klein vlekje met grote gevolgen.

Na verwijzing door de huisarts, i.v.m. een raar vlekje op mijn bovenarm, bezocht ik op 12 april een dermatoloog in Alkmaar.  Hij bekeek het vlekje microscopisch, nam de afmeting (8mm)op en besloot het radicaal te verwijderen. De ingreep werd gepland op 18 april.
Tot dan toe zag ik niemand ongerust reageren en bleef er zelf ook nogal laconiek onder. Met natuurlijk wel in mijn achterhoofd dat je vandaag de dag niet met rare vlekjes moet blijven lopen.

Vrijdagmiddag 26 april om kwart voor drie werd ik weer op het spreekuur verwacht voor de uitslag en die was niet goed…. Het bleek een kwaadaardig melanoom. Shit, wat krijgen we nou?
Volgens het protocol wordt er na het constateren van een kwaadaardig melanoom de huid nogmaals ruim verwijderd, inclusief 3 poortwachtersklieren in de direct omgeving.
Echter bij het onderzoeken van mijn okselklieren ontdekte de arts een vergroting van een lymfklier in de okseltop. Ik bemerkte bij de assistente wat nervositeit toen zij belde voor een spoedonderzoek naar de kelder. Maar het was inmiddels vier uur en het personeel zou juist aan het weekend beginnen.
Het spoedbakje bood uitkomst en maandag 29 april (bijna kroningsdag) zou ik telefonisch opgeroepen worden. Om 8 uur zat ik kant en klaar en nerveus te wachten. Al wat er kwam geen telefoon. Om 11.30 belde Koos het ziekenhuis. Helaas, en met veel verontschuldigingen het zat er die dag niet in.
Woensdagochtend 1 mei om 8.30 uur werd met behulp van een echo (ik kon meekijken) een punctie verricht in de vergrote okselklier.

6 mei. De uitslag. Shit, shit. Weer niet goed. Een uitzaaiing. Ik moest voor verder onderzoek.
Op 10 mei is de PET/CT scan gemaakt waarmee kan worden aangetoond of er kankercellen voorbij de lymfklieren zijn gegaan. Er wordt d.m.v. een infuus radioactieve vloeistof toegediend. Gedurende 40 minuten mag je niet bewegen, dus ook niet bibberen van emotie en/of kou (Ik kreeg wel twee dekentjes) en daarna schuif je langzaam, 45 minuten, door een tunnel.
13 mei. De uitslag. Wat een opluchting!!!! Er zijn verder geen uitzaaiingen geconstateerd.
Aan de slag!
Tijdens de opname op 17 mei is de huid, links, rechts, onder en boven 2cm rondom het al bestaande litteken verwijderd en zijn er 11 lymfklieren weggenomen.  Ik ben één nacht in het ziekenhuis gebleven en wilde heel graag naar huis.
Van de 11 lymfeklieren bleken er 2 uitzaaiingen te hebben (gelukkig zijn die uit mijn lijf) en de snijvlakken en de oksel top zijn schoon.
Het is een pijnlijke toestand maar ik heb de chirurg hartelijk bedankt.

 25 juni moet ik weer naar de dermatoloog voor controle.
Ik herstel  goed, de klachten nemen per dag af en mijn conditie wordt per dag beter. Maar het zal voorlopig spannend blijven en de onbezorgdheid is weg.

Nu wacht ik op een oproep van de bedrijfsarts en hoop over niet al te lange tijd weer te kunnen werken.

Tot slot wil ik iedereen hartelijk bedanken voor het branden van al die kaarsjes, de lieve kaarten, mooie bloemen en bemoedigende woorden.
Op naar een warme, zonnige en hopelijk een gezonde zomer!
 Ik ga ervoor!


Afra

woensdag 2 mei 2012

Wat een beetje kobalt kan doen

Oven met werkstukken van Toos, Greet, Ien en Marijke
Gestookt op 1060 graden
                                                Voor het blauw 100 ml 9102 + 10 ml kobalt



Poging tot pauw van Joke

Turtle Tilda

woensdag 28 maart 2012

Flickr doet het weer, voor zo lang het duurt.
Erg bedankt dus Bob!